عروسک دخترانه
از وظایف اصلی و اولیه مادران و پدران تربیت صحیح فرزندان است. والدین حتی چندین سال پیش از فرزند دار شدن باید اطلاعات و آگاهی خود را در این زمینه افزایش دهند. یکی از موارد مهم در امر پرورش، تربیت فرزندان شاد است. امروز در سایت اسباب بازی فروشی شازده کوچولو تصمیم داریم راه حل های مفید و کاربردی را در زمینه مهم ترین نکات در تربیت فرزندان شاد ارائه دهیم. ایجاد شرایط مناسب، یکی از ضروریات اساسی در فراهم کردن شادی و خوشحالی کودکان می‌باشد. عده ای از والدین به اشتباه تصور می‌کنند که برای داشتن فرزندی شاد نیاز به اطاعت بی چون و چرا است.
اما این روش کاملا نادرست بوده و حتی در آینده آسیب های زیادی را به کودک وارد می‌کند. اولین قدم برای داشتن فرزندان شاد، شناخت روحیات و شخصیت کودک می‌باشد. همواره سعی کنید در طول دوران کودکی فرزندتان روحیات و علاقمندی ها او را در نظر بگیرید. والدینی که سعی دارند مدام نظرات و عقاید خود را به فرزندشان تحمیل کنند، شادی واقعی را از او سلب خواهند کرد. برقرای ارتباط صحیح و موثر از عوامل تاثیر گذار در زمینه شادی آنها می‌باشد. همدلی و صمیمیت باعث ایجاد آرامش و در نهایت شادی آنها می‌باشد. ایجاد عشق و برقراری رابطه عاطفی بلند مدت باعث پیشرفت و رشد آنها شده و همیشه شاهد کودکانی شاد خواهید بود.
نشانه های کودک شاد
والدین همواره باید در تمامی مراحل رشد کودک به نشانه های روحی و عاطفی او توجه داشته باشند. یکی از این نشانه های مهم شادی و خوشحالی کودکان است. پدران و مادران وظیفه دارند تا این امر مهم را در کودک خود پرورش دهند. نشانه هایی که در ادامه بیان می‌شود خیال شما را از بابت داشتن فرزند شاد راحت می‌کند.
شاد بودن والدین
یکی از اصول تربیتی و مهم ترین نکات در تربیت فرزندان شاد این است که تمامی خصوصیات و ویژگی هایی که می‌خواهید در کودکتان ببینید، ابتدا در خود پرورش دهید. به طور کلی شاد بودن پدران و مادران رابطه بسیار مستقیمی با شاد بودن فرزندانشان دارد. تحقیقات انجام شده نشان داده است که کودکانی که والدینی ناراحت و افسرده دارند دچار اختلالات روانی خواهند شد. زمانی که کودک شاد نباشد مستعد بیماری های روانی مانند اضطراب و افسردگی می‌شود.
داشتن اشتها برای غذا خوردن
محیط خانه می‌تواند در ایجاد اختلالات تغذیه ای، نقش تعیین کننده ای داشته باشد. تنش های خانوادگی مانند طلاق، بیماری یا مرگ، تاکید بیش از اندازه والدین در وضعیت ظاهری کودک به چنین اختلالاتی می‌انجامد. اگر کودک شما اشتهای خوبی برای غذا خوردن دارد، نشان دهنده شاد و خوشحالی درونی او می‌باشد. برعکس در صورتی که فرزند شما کم اشتها شده و یا مانند گذشته غذا نمی‌خورد دچار اختلالات روانی شده است.
داشتن یک برنامه خواب منظم
کودکان به دلایل متعددی در داشتن خوابی منظم دچار اختلال می‌شوند. داشتن یک برنامه منظم شبانگاهی نشان دهنده سلامت روانی و روحی افراد خانواده به ویژه کودکان است. اگر فرزند شما دچار تشویش یا اضطراب شده یکی در مشکلات خواب نیز خود را نشان می‌دهد. سعی کنید با کودک خود در مورد مسائل و مشکلاتش صحبت کنید تا بتوانید آنها را برطرف نمایید. قبل از خواب در کنار رختخواب او نشسته و او را نوازش کنید.
یکی از راههای ایجاد ارامش در هنگام خواب استفاده از یک عروسک در کنار اوست. عروسک خرگوش آنجل اورجینال یک گزینه مناسب برای داشتن خوابی آرام می‌باشد.
تحقیقات انجام شده در این باره نیز این مسئله را تایید کرده است. خبر خوب اینکه اگر فرزند دلبندتان از خوابی خوب و کافی برخوردار می‌باشد، می‌توان گفت او کودکی سالم و شاد محسوب می‌شود. کودکانی احساس رضایت و امنیت دارند، برنامه خواب منظمی داشته و صبح خود را با انرژی و خوشحالی شروع می‌کنند.
بازی و شور و هیجان
یکی از نشانه های کودکان شاد، بازی کردن و شیطنت های کودکانه است. کودکان با روانی سالم از هر فرصتی برای انجام فعالیت های کودکانه و سرگرمی استفاده می‌کنند. البته مرز باریکی بین کودکان بیش فعال و فرزندان شاد وجود دارد. در نقطه مقابل کودکان افسرده تقریبا تمام مدت روز را در تنهایی و انزوا به سر می‌برند. این دسته از کودکان هیچ علاقه ای به بازی کردن با همسالان خود نداشته و حتی با آنها ناسازگاری دارند. این تنهایی و جامعه گریزی او باعث تشدید افسردگی و مشکلات روانی بیشتر خواهد شد. اگر شاهد جنب و جوش و نشاط کودک خود هستید می‌توانید به داشتن کودکی شاد و خوشحال مطمئن شوید. چرا که کودکان شاد هر لحظه آمادگی جست و خیز یا انجام فعالیت های مورد علاقه خود را دارند.
انجام فعالیت های مورد علاقه
از مهم ترین نکات در تربیت فرزندان شاد انجام فعالیت های او می‌باشد. یک کودک سالم و شاد کودکی است که به علاقه های خود بپردازد. یکی از مسائل پیش آمده در عصر حاضر اجرایی کردن علاقه والدین بر روی فرزندان می‌باشد. آنها خواسته ها و علاقمندهای خود را جایگزین علائق کودکان خود می‌کنند. به عنوان مثال کودک را وادار می‌کنند تا به فعالیت های ورزشی یا هنری که مورد علاقه خودشان است بپردازد. با این کار نه تنها فرزندی شاد نخواهند داشت بلکه در بلند مدت دچار سرخوردگی و افسردگی می‌شوند. به طور کلی عدم رضایت از فعالیت های مورد نظر انرژی او را کاهش می‌دهد.
ابراز احساسات
برای داشتن فرزند شاد باید به بیان کردن احساسات و افکار کودک خود کمک کنید. کودکان باید با بیان حس های درونی اضطراب و استرس های درونی خود را کاهش دهند. در صورتی که فرزند شما احساسات خود را ابراز نمی‌کند و بیشتر سکوت می‌کنند ضروری است که علت آن را پیگیری کنید. کودکان شاد تمامی افکار و درونیات مثبت و منفی خود را نشان می‌دهند. اگر کودک شما دچار مشکلاتی از این دست شده، می‌توانید با بیان احساساتش به او پاداش دهید. یکی از این تحسین و تشویق ها خرید عروسک است.
برای تمامی کودکان عروسک ها جز دوستان صمیمی و جدا نشدنی به شمار می‌آیند. در جریان بازی کودک با عروسک قدرت گفتاری و رفتاری کودک تقویت شده و او را به سمت رشد و تکامل بیشتر سوق می‌دهد.
نکات تربیتی کودکان دبستانی
در جامعه کنونی تمامی والدین برای تحصیل و آموزش ارزش قائل بوده و خواهان اجرایی کردن نکات تربیتی کودکان در مدرسه هستند. دوران دبستان یکی از دوران مهم اموزشی در تمام جهان است. او در این مرحله دوران خردسالی را پشت سر گذاشته و بایستی وارد خانه دوم خود یعنی مدرسه شود. او از خانواده خود جدا شده و مجبور است ساعتی مشخصی را برای ماندن در مدرسه سپری کند. پیش از رفتن کودک به دبستان زمانی را به او اختصاص داده و درباره حس او نسبت به مدرسه و اعضای آن جویا شوید. با دقت و حوصله به حرفهایش گوش داده و احساسات او را مورد بررسی قرار دهید. اگر علاقه ای به رفتن به مدرسه نشان نمی‌دهد از روش های تشویق کمک بگیرید:
- پیش از شروع مدارس با کودک خود به مدرسه رفته و از تمامی نقاط مدرسه بازدید کنید. دیدن مدرسه پیش از شروع و در زمان تعطیل می‌تواند کمک خوبی باشد. با این کار در زمان هایی که مدرسه پر از دانش آموز است، کودک محیط جدید را آسان تر می‌پذیرد.
- کودک را به ایجاد دوستی های مدرسه ای ترغیب کنید. به او کمک نمایید تا با همکلاسی هایش دوست شود و دوستی خود را با آنها گسترش دهد. برنامه ای را برای آنکه کودک دوستانش را در منزل ببیند ترتیب دهید.
- به طور منظم به مدرسه او سرزده و در جریان کامل مسائل اموزشی و اخلاقی کودک قرار بگیرید. طوری با مسوولان مدرسه هماهنگ کنید که در ابتدای سال تحصیلی مدت کوتاهی را مورد حمایت بیشتر آن ها قرار گیرد.
تشویق و جایزه
روشی را برای جایزه دادن مرتب و رسمی پایه گذاری کنید. به کودکتان در ازای کارهای مثبتش برای مرتب رفتن به مدرسه، امتیاز بدهید. در نظر داشته باشید در شروع کار نیازمند صرف انرژی بیشتری است. با اگاهی و صبر و حوصله کودک دبستانی به تدریج راه خواهد افتاد. شاید لازم باشد روش جایزه دهی را تقویت کنید که شامل روزهای تعطیلی و زمان غیبت در مدارس است. اگر فرزند پسرتان تازه وارد دبستان شده، خرید اسباب بازی پسرانه یک انتخاب ایده آل به حساب می‌آید. اسباب بازی پسرانه طیف متنوعی از ماشین فلزی، تفنگ و اسلحه، تیر و کمان، شمشیر، آدم آهنی، ماشین کنترلی و . . . را شامل می شود. از میان این گزینه ها با توجه به علاقمندی ها و روحیات فرزند خود یکی را به عنوان پاداش انتخاب کنید.
ایجاد محیطی آرام برای انجام تکالیف
از دیگر نکات مهم، ایجاد محیطی امن و آرام برای انجام تکالیف او از مهم ترین مسائل پیش رو می‌باشد. همراه با کودک دبستانی خود، برنامه ی مناسبی را برای انجام تکالیف شب و مطالعه او تهیه کنید. به صورتی که با برنامه های مدرسه و برنامه های دیگر کودک در هماهنگی کامل باشد. در این زمینه روحیات و شخصیت کودک را هم در نظر بگیرید. به یاد داشته باشید برنامه ای که برای یک کودک مناسب است شاید برای کودکی دیگر مناسب نباشد. عده ای از کودکان دبستانی مایلند تا ابتدا به تکالیف خود رسیدگی کنند و بعد به بازی و سرگرمی های مورد علاقه خوو بپردازند. در نقطه مقابل عده ای از دانش اموزان برعکس عمل می‌کنند. اگر کودکان شما از انجام مسولیت های محول شده به عنوان یک دانش آموز، شانه خالی می‌کند، مراقبت و نظارت بیشتری را می‌طلبد.
تربیت فرزندان از دیدگاه اسلام
از دید تربیت دینی و مذهبی دوران تربیتی کودکان به سه دوره تقسیم می‌شود.
- دوره هفت سال اول زندگی
- دوره دوم که از ۷ تا ۱۴ سالگی
- دوره سوم از ۱۴ تا ۲۱ سالگی
اولین دوره
فرزندان از بدو تولد تا سن ۷ سالگی به عنوان سرور شناخته شده و والدین باید سعی در رضایت کامل فرزند داشته باشند. از امام علی علیه السلام نیز روایت شده که کودک در هفت سال اول زندگی باید آزاد گذاشته شود. در این مدت باید شرایط روانی و مکانی کودک به گونه ای پایه گذاری شود که از امر و نهی والدین به دور باشد، مگر در مواقع خطر. والدین موظفند که در این بازه زمانی از خشونت و پرخاشگری کاملا دوری کنند. این مدت زمان از عوامل تعیین کننده برای ورود سالم کودک به سنین بالاتر است. به عبارتی دیگر هفت سال اول زندگی دوران شکل گیری شخصیت کودک محسوب می‌شود.
دومین دوره
هفت سال دوم کودک، شامل فرمانبرداری و آموزش صحیح به فرزندان می‌باشد. در این دوران والدین شاهد رشد جسمی و فکری فرزندان هستند. در این دوره فرزند آهسته از مادر و پدر دور شده و تا حدی وابستگی های خود را کاهش می‌دهد. اما در این دوران تمامی اعمال و رفتار کودک تحت نظارت کامل والدین صورت می‌گیرد. برنامه ریزی دقیق و اگاهانه باعث رشد و پیشرفت فرزند می‌شود. والدین باید تمامی نکات اموزشی را به کودک انتقال داده و در صورت نافرمانی از تنبیه به جا و آگاهانه کمک بگیرند. اگر کودک ۷ سال اول زندگی را به درستی پشت سر گذاشته باشد در این مرحله با مشکل خاصی روبرو نخواهد شد. این بازه زمانی فرصتی مناسبی برای تکامل مهارت های فردی و اجتماعی کودک محسوب می‌شود.
سومین دوره
مرحله سوم زندگی که تقریبا با دوران نوجوانی کودک مصادف است، کودک به عنوان مشاور و وزیر در کنار والدین قرار می‌گیرد. کودک در این سن به بلوغ رسیده و توان اظهار استعدادهای خویش را پیدا کرده است.
تربیت فرزند و آموزش واجبات دین از وظایف اصلی والدین بوده و کسانی که به این امر مهم توجه ندارند مورد نکوهش قرار گرفته اند. از مهم ترین نکات در تربیت فرزندان شاد و برای اینکه فرزندانی مطیع اوامر و دستورات الهی داشته باشیم، باید از راههای مختلف محبت را در آنها زنده کنیم. از آنجا که لازمه محبت، شناخت و معرفت است باید در ایجاد معرفت نیز کوشا باشیم.
نتیجه گیری
در مطالب بالا نشانه ها و ویژگی های فرزند شاد را مورد بحث و بررسی قرار دادیم. دریافتیم که شادی کودکان ارتباط مستقیمی با والدین شاد دارد. یکی از نشانه های کودکان شاد بازی، شیطنت و جنب و جوش آنها می‌باشد. اگر کودک شما در طول دوارن کودکی خوابی منظم و بدون مشکلی را تجربه می‌کند، خوشحال باشید. چرا که فرزندان آرامی که خواب منظمی دارند در ابتدای صبح پرانرژی بوده و جز کودکان شاد به شمار می‌آیند. اشتها به غذا و داشتن تغذیه مناسب از علایم دیگر برای شاد بودن کودکان محسوب می‌شود. برای اینکه زمینه برای ایجاد کودکان شاد فراهم آید از تحسین و تشویق نیز بهره گیری کنید.
برای فرزند دخترتان خرید اسباب بازی دخترانه یک پاداش عالی در این زمینه است.
تربیت فرزندان از دیدگاه اسلام شامل سه دوره تربیتی می‌شود. دوران هفت سال اول زندگی که نقش سرور و پادشاه را دارد. دوره دوم زندگی که از ۷ تا ۱۴ سالگی کودک را شامل می‌شود. در این دوره کودک باید به تبعیت بی چون و چرا از والدین خود برسد. بازه زمانی سوم، از ۱۴ تا ۲۱ سالگی است. در این دوران فرزند به منزله وزیر و مشاور والدین بوده و آنها باید با مشورت و ایجاد زمینه مناسب، او را در بروز استعداد و توانمندی‌هایش یاری کنند.